در کوچه هاي سرد و نمناک شهر
گام هايم را مغرورانه بر پوسته ي تاريک شب مي نهادم
صداي جغد هاي شوم و ناله هاي بي کسي گوش هايم را مي خراشيد
 حضور اشباهي را در لابه لاي سنگ فرش ها و
 انتهاي تاريک و غمبار هر کوچه مرا سخت آزرده مي ساخت
 نفس هايم سخت شده بود .
 قلبم به آراميِ قدم هايم ناقوسش را به صدا وا مي داشت .
 نمي دانستم در اين نا کجا آباد تنهايي به کدامين اميد چنگ زنم
 به عقل و منطق و فلسفه؟
 در زمانه اي که شيري خردمند اسير هوس هاي خرگوشِ بازيگوشي خواهد شد و
 منطق سلطانيِ خود را در بازيهاي کودکانه ي ايام به حراج مي گزارد
 يا به عشق و عاشقي؟
 لفظي که در کوچه هاي چشمک و عشوه و ناز به قراني بيش نمي ارزد
 و خروار خروارش را فريب بر دوش مي کشد.
 نمي دانم
 نمي دانم
 اما به اميد شکوفه ي کوچک لب قرمزي که فردا صبح به خورشيد سلام مي کند
 دستور تپيدن را براي قلبم صادر خواهم کرد
 

نظرات شما عزیزان:

بشار

ساعت8:51---29 فروردين 1390

[وب سایت] - [ایمیل]

تولد و مرگ اجتناب ناپذيرندفاصله اين دورا زندگي كنيم ...

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

+نوشته شده در چهار شنبه 24 فروردين 1390برچسب:, ;ساعت;توسط benim adim ask; | |